พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์อกกระบอก ยุคปลาย เนื้อจัดแก่มวลสารเกสร

พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์ใหญ่ ยุคปลาย แม่พิมพ์หลวงวิจารณ์เจียรนัย (พ.ศ. 2414-2415)

ข้อสังเกตและสันนิษฐานพิมพ์นี้และเนื้อหาแบบนี้ (เพื่อการศึกษากันต่อไป)

1. พระชุดนี้สร้างหลังจากพระสมเด็จบางขุนพรหม เนื่องจาก ไม่มีพระพิมพ์นี้และเนื้อหาแบบนี้พระกรุบางขุนพรหม ครับ (น่าจะสร้างในช่วง พ.ศ. 2414-2415)

2. เนื้อหาพระชุดนี้ มีเอกลักษณ์ ชัดเจนมาก ดังนี้ครับ

2.1 แม่พิมพ์ ความปราณีต ความมาตรฐานในการตัด และการปาด  ผ่านขั้นตอนที่เนียบและเท่ากัน  แสดงถึง ทีมงานการสร้างน่าจะเป็นช่างหลวงชุดใหญ่  นั่นคือ ในช่วงเวลายุคปลายของสมเด็จโต ครับ

2.2 เนื้อพระ มวลสาร  มีมวลสารที่ครบถ้วนสม่ำเสมอ  แกร่งมาก  แสดงถึง ทีมงานการสร้างน่าจะเป็นช่างหลวงชุดใหญ่  นั่นคือ ในช่วงเวลายุคปลายของสมเด็จโต ครับ

2.3 ปริมาณพระชุดนี้  พบว่า มีมากพอสมควรครับ และ สะสมกันในหมู่ชนชั้นตระกูลผู้สูงศักดิ์ สืบทอดกันมา (อ้างอิง : GALLERY พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์มาตราฐาน) ซึ่งไม่ตรงกับเซียนขายพระที่มักจะบอกว่าพระสมเด็จนั้น มีแค่ประมาณ200กว่าองค์ทำโดยสมเด็จโตทำมือเองทุกองค์ ...ซึ่งไม่น่าเชื่อถือ......    เพราะหากย้อนกับไปดูวิถีชีวิตคนสมัยโบราณในช่วงนั้น ยังมีทาส มากมาย อีกทั้งสมเด็จโตนั้นเป็นพระผู้ใหญ่ของแผ่นดินที่มีผู้นับถือมากมาย...ขุนนางต่างๆย่อมมาช่วยท่านทำพระมากมายครับ ดังเช่น พระสมเด็จบางขุนพรหม และ พระสมเด็จวัดเกษไชโย.......  ซึ่ง กระผม Jimmy สันนิษฐานว่าพระชุดนี้ น่าจะเป็นพระสมเด็จยุคปลายและน่าจะแจกในงานพระศพของสมเด็จโต ด้วย จึงพบว่ามีปริมาณที่มากพอสมควร ครับ (สันนิษฐานไว้เบื้องต้น ครับ)

ศึกษากันต่อที่นี่ครับ
http://doophra.blogspot.com/2013/11/blog-post_23.html