 |
| พระสมเด็จวัดระฆัง เนื้อองค์ครู |
" องค์ มงคลสูตร "
พิมพ์เดียว กับ พระ 2องค์ นี้ครับ
มงคลสูตร https://th.wikipedia.org/wiki/มงคลสูตร
ในคัมภีร์ชั้นอรรถกถา อธิบายความโดยพิสดารถึงสาเหตุของการที่พระพุทธเจ้าตรัสมงคลสูตรไว้ว่า ประมาณ 12 ปีก่อนพุทธกาล ประชาชนต่างตื่นตัวว่า อะไรคือเหตุที่ทำให้ชีวิตเป็นมงคล กล่าวว่า บ้างก็ว่า วัตถุสิ่งของ เช่น ต้นไม้ สัตว์ หรือว่ารูปเคารพต่าง ๆ จะทำให้ชีวิตเป็นมงคล[1] เรื่องราวการอภิปรายเรื่องมงคล ก็ไปถึงภุมเทวา คือเทวดาในระดับพื้นดิน เทวดาก็สนทนากันว่าอะไรคือมงคล ประเด็นนี้ก็ลุกลามไปถึงอากาศเทวา ไปถึงสวรรค์ชั้นต่าง ๆ จนถึงพรหมโลกชั้นสุธาวาส ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัย ของผู้ที่บรรลุธรรมเป็นพระอนาคามีแล้ว มีความเข้าใจในเรื่องมงคลชีวิตเป็นอย่างดี แต่ไม่สามารถอธิบายได้ จึงได้ประกาศให้เทวดาทราบว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้า จะเสด็จลงมาตรัสรู้ธรรมในอีก 12 ปี ให้ไปถามพระพุทธองค์ในตอนนั้น
เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว คืนหนึ่งขณะที่ประทับอยู่ ณ เชตวันมหาวิหาร ใกล้เมืองสาวัตถี ท้าวสักกเทวราชได้นำหมู่เทวดาเข้าเฝ้า และบัญชาให้เทพบุตรองค์หนึ่งทูลถามพระองค์ว่า อะไรคือมงคลของชีวิต พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรงแสดงหลักมงคลสูตร ซึ่งมีทั้งหมด 10 หมวด นับเป็นรายการได้ 38 ประการ*
ตามเนื้อหาในพระสูตร มงคลของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ยึดถือวัตถุ แต่ยึดถือการปฏิบัติฝึกฝนตนเอง ซึ่งมีอยู่ 38 ประการ ทั้งหมดจำแนกอยู่ในเนื้อหาโดยแบ่งเป็น ๑๐ หมวด ดังนี้
หมวดที่ ๑
ไม่คบคนพาล
คบบัณฑิต
บูชาคนที่ควรบูชา
หมวดที่ ๒
อยู่ในถิ่นที่เหมาะสม
มีบุญวาสนามาก่อน
ตั้งตนชอบ
หมวดที่ ๓
เป็นพหูสูต
มีศิลปะ
มีวินัย
มีวาจาสุภาษิต
หมวดที่ ๔
บำรุงมารดาบิดา
เลี้ยงดูบุตร
สงเคราะห์ภรรยา(สามี)
ทำงานไม่คั่งค้าง
หมวดที่ ๕
บำเพ็ญทาน
ประพฤติธรรม
สงเคราะห์ญาติ
ทำงานไม่มีโทษ
หมวดที่ ๖
งดเว้นจากบาป
สำรวมจากการดื่มน้ำเมา
ไม่ประมาทในธรรม
หมวดที่ ๗
มีความเคารพ
มีความถ่อมตน
มีความสันโดษ
มีความกตัญญู
ฟังธรรมตามกาล
หมวดที่ ๘
มีความอดทน
เป็นผู้ว่าง่าย
เห็นสมณะ
สนทนาธรรมตามกาล
หมวดที่ ๙
บำเพ็ญตบะ
ประพฤติพรหมจรรย์
เห็นอริยสัจจ์
ทำพระนิพพานให้แจ้ง
หมวดที่ ๑๐
จิตไม่หวั่นไหวในโลกธรรม
จิตไม่โศก
จิตปราศจากธุลี
จิตเกษม